Kinderen leren al jong mensen in hun omgeving na te doen én gaan dan later zelf dit gedrag ook vertonen. Het is dan logisch dat kinderen ook de ruzies van hun ouders nadoen.
Voor kinderen is het harmonieus opgroeien in het zogenaamde ‘kerngezin’ dus twee ouders die altijd al bij elkaar hoorden en hun kinderen, natuurlijk geweldig.
Maar… het woord harmonieus zegt het al: naast een dak boven hun hoofd, gezonde voeding, kleding en naar school kunnen, blijkt dat juist de sfeer in huis heel belangrijk is voor het evenwichtig opgroeien. De manier waarop ouders met elkaar omgaan, of ze respectvol met elkaar samenleven heeft hier enorm veel invloed op.
Kinderen leren onder andere door volwassenen na te doen. Dat merk je bijvoorbeeld door de woordkeus van kinderen of de toon die ze kunnen gebruiken. ‘Alsof je d’r moeder hoort praten’, zeggen mensen uit de omgeving dan. Of: ‘nou, da’s er duidelijk eentje van Jansen, je ziet het al aan de manier waarop hij die fietsen op een rij zet.’ Want naast de woordkeus en de toon nemen kinderen bijvoorbeeld ook gebaartjes en gedrag van ons, volwassenen, over.
Kinderen leren al jong mensen in hun omgeving na te doen én gaan dan later zelf dit gedrag ook vertonen. Het is dan logisch dat kinderen ook de ruzies van hun ouders nadoen.
Onderzoek geeft ook aan dat kinderen waarvan de ouders eerst veel ruzie maakten en die op een gegeven moment toch gescheiden zijn, minder ruzie maken met hun partners. Voor de kinderen waarvan de ouders bij elkaar zijn gebleven én zijn blijven ‘vechten’, waren de uitkomsten minder rooskleurig: die hebben het ruziegedrag van hun ouders gekopieerd naar hun eigen relatie. Even logisch doordenken en je weet wat er met de kinderen van deze ouders weer gebeurt… Die kopiëren ook!
Opgroeien in een gezin waar de kou nooit uit de lucht is, waar continue ruzie gemaakt wordt en waar je altijd op je tellen moet passen… Dat is geestelijk geen gezonde omgeving om groot te worden. Het blijkt ook dat kinderen die opgroeien in een ruziesfeer thuis, minder weerstand hebben. Mocht je nu meteen aan al de vriendjes en vriendinnetjes van je kinderen denken die door de griep geveld zijn; zo werkt het natuurlijk ook niet. Niet ieder kind met griep staat bloot aan te veel stress. Er kan ook gewoon een epidemietje zijn uitgebroken.
Je kunt natuurlijk heel goede redenen hebben om bij elkaar te blijven, ondanks het feit dat jullie het niet meer zo leuk hebben samen. Dat kan omdat je er (toch) van overtuigd bent dat dit beter is voor de kinderen, omdat het in jouw omgeving niet kan, scheiden of misschien omdat het financieel niet mogelijk blijkt. Jullie zullen daar eigen redenen voor hebben. Misschien horen jij en je partner zelfs wel tot die gelukkigen waarbij de tijd een helende werking heeft en worden jullie uiteindelijk heel gelukkig met elkaar.
Hoe het ook zij, als je besluit om bij elkaar te blijven terwijl jullie eigenlijk liever zonder elkaar verder zouden willen gaan, schakel dan hulp in om juist hier aandacht aan te besteden. Als je het niet voor jezelf doet, doe het dan voor je kinderen: de manier waarop jullie met elkaar omgaan heeft direct invloed op een gelukkige toekomst voor hen!
Vast niet leuk voor de mensen die gelukkig samen zijn en denken dat hun kinderen hier extra voordeel bij hebben. Helaas!
Een gelukkig getrouwd stel ouders hebben blijkt in dit onderzoek geen garantie dat een relatie ook gelukkig wordt. Je moet er echt zelf iets voor doen! En dat vind ik dan weer een geruststellende gedachte!
Mede naar aanleiding van de uitzending bij koffietijd, ‘Scheiden of blijven?’, op 7 mei 2013 >>
