Onze zoon van 12 is een kieskeurige eter. Hij is, zeg maar, niet het type dat altijd zijn bordje leegeet. Sommige dingen legt hij op de rand of schept hij helemaal niet op.
Persoonlijk heb ik hier geen problemen mee; hij eet in principe gezond en ik hou het allemaal een beetje in de gaten. Hij komt heus wel aan ‘zijn schijf van vijf’.
Mijn man, zijn vader, vindt het vreselijk dat hij zich op deze manier aan tafel gedraagt. Je hoort je bord leeg te eten, of je het nu lekker vindt of niet. Inmiddels heeft onze zoon een leeftijd bereikt dat hij de confrontatie met zijn vader wel aan wil gaan. De sfeer aan tafel is door deze discussies regelmatig erg ongezellig.
Is het verstandig om hem streng aan te pakken, als het gaat om ‘eten wat de pot schaft’? Of moeten we er vooral voor zorgen dat de sfeer aan tafel gezellig blijft?
