We hebben het met z’n allen over u. Regelmatig zelfs. En als ik eerlijk ben niet altijd even aardig.
Voor u natuurlijk geen nieuws, want wat al die miljoenen opvoeders in ons land vinden staat uitgebreid in kranten en tijdschriften.
Ik heb me de laatste dagen vaak afgevraagd hoe u zich voelt. Een moeder blijft immers altijd om haar kinderen geven?
Een wereld vol leken en een hand vol professionals hebben een mening over u, over uw zoon en over de opvoeding die u uw zoon wel of niet heeft gegeven. En met elkaar zijn we ook niet te beroerd om onze mening duidelijk en vooral zonder enige terughoudendheid wereldkundig te maken.
Ik vraag me af of u dit heeft verdiend. Geen enkele ouder, vader of moeder, wenst een kind het leven toe wat uw zoon op dit moment leeft.
Voor u hoop ik dat u – naast de zorg, boosheid, teleurstelling en het immense verdriet – ook ruimte krijgt om van uw zoon te blijven houden. Omdat dat bij een moederhart hoort.
