Je kind op de mond kussen heeft niets met seks te maken!
Het zal aan de komkommertijd liggen: media die uitgebreid aandacht besteden aan de verjaardagskus die Victoria Beckham aan haar vijfjarige dochter geeft. In het zwembad. En daarna zijn het de ouders die over elkaar heen buitelen met meningen: kan dit nu wel, of doe je zoiets niet.
Nog even en we reageren op alles wat maar een beetje om intimiteit gaat net zoals de preutse Amerikaanse maatschappij. Volkomen overspannen als het om fysieke aandacht gaat.
Met een kind op de mond kussen is niets mis. Zolang je de grenzen van je kinderen respecteert. Kijk, je zoon of dochter midden op het schoolplein een kus geven als het daar echt niet van gediend is, dat gaat de ver. Op dat moment ben je de grenzen van kinderen aan het overschrijden. Maar zolang een kind deze vorm van intimiteit prima vindt… Lekker doen!
We hebben als volwassenen de neiging om onze manier van het beleven van intimiteit één op één te projecteren op onze kinderen. We kijken te vaak met een volwassenen blik naar kinderen terwijl die onze levenservaring nog helemaal niet hebben!
Een jongetje dat als baby een stijf piemeltje krijgt tijdens de borstvoeding heeft niets met seksualiteit te maken maar alles met veiligheid, geborgenheid en een tevreden kind. Een meisje dat bij het tv kijken tijdens een spannende scene over een bankje heen schuift is een vorm van masturbatie. Maar niet op de manier waarop we dit als volwassenen beleven: het wiebelen zorgt alleen maar een gevoel van geborgenheid; een antwoord op alle spanning en sensatie die het op dat moment ervaart.
Natuurlijk komt er een moment dat de intimiteit van het ‘op de mond kussen’ voorbij is. Meestal is dat rond de tijd dat een kind de eigen seksualiteit gaat ontdekken én in de gaten heeft dat kussen met een ander (dan je eigen ouders) héél erg prettig is. Dit is zo’n moment dat je je beseft dat ‘kleine kindjes groot worden’ en je als ouders steeds een stapje achteruit doet.
Onder andere de Gelderlander bericht over de ouders die voor Victoria in de bres springen: over heel de wereld verschijnen foto’s van kussende ouders.
Eerder schreef ik al voor Vrouw een artikel over het wel of niet kussen van je kind.
Ik snap echt niet wat hier het probleem is. Een kind geeft zelf heel duidelijk aan wat hij/zij wel of niet wil. Mijn zoon van 18 had al veel jonger iets van in het openbaar geen affectie tonen naar hem toe. Maar thuis voor het slapengaan etc mag een kus op zijn wang nog steeds. Zelf vind ik het ook niet meer gepast om mijn zoon van 18 op de mond een kus te geven omdat hij zich nu ook echt volop aan t ontwikkelen is op sexueel gebied.
Mijn dochter van 15 wil soms nog wel een kus op de mond en zolang ik als moeder daar nog een goed gevoel bij heb doe ik dat. Ik voel als ouder zelf ook wel aan of ik mijn kids nog een kus op de mond kan geven, of ik ze nog kan knuffelen etc. En inderdaad…….ga NOOIT over de grens van je kind heen op dit gebied. We moeten hun ook respecteren he……
Ik sluit me graag aan bij iedereen die dit als een normaal proces ziet. Als ouder is een kusje op de lippen van je kind voor mij een vanzelfsprekende vorm van dierbare intimiteit. Dat er een moment komt dat dat minder vanzelfsprekend is is normaal. Dat dat bij vaders en zonen op een gegeven moment stopt is begrijpelijk voor mij. Ik heb dat laten gebeuren, de knuffels die ik mijn zoon nu geef (21) zijn minstens zo liefdevol, de kus op de wang is net zo waardevol, zoals die voor mij ook zijn met mijn vrienden. Ik heb net een weekend achter de rug met veel dierbare vrienden uit mijn studententijd in een traditioneel conservatief milieu, maar ik heb veel gezoend….
Dat niet iedereen er zo naar kijkt respecteer ik zonder meer, maar ik wil daar niet veroordeeld/beoordeeld over worden. Iedereen doet het (dankjewel Robert Long!) zoals hij/zij het zelf wil/voelt. Laat dat alsjeblieft zo blijven.