Het is inmiddels al weer een aantal jaren geleden dat een onderzoek uit Nieuw Zeeland de ouders van veel pubers nieuwe moed gaf: pubers willen juist graag iets samen met het gezin doen! Het was de uitkomst van een onderzoek waaruit bleek dat pubers het echt jammer vinden dat er minder contact tussen hen en hun ouders is. Het is nergens voor nodig om je bij de eerste opmerking ‘maar dat vind ik helemaal niet leuk!’ te laten ontmoedigen. Stel een tegenvraag als ‘en wat vind je dan wel leuk? we houden graag rekening met jouw wensen!’
‘Wij geven onze pubers (nu 17 & 16) jaarlijks de opdracht om ‘een dag voor het hele gezin te bedenken’. Ze krijgen daar ook budget voor. De eerste keer was het echt zuchten en steunen, het tweede jaar ging al een stuk beter en voor het derde jaar hebben ze zelfs gespaard omdat ze iets wilde waarvoor het gestelde budget niet toereikend was…’
Maar het moet wel leuk zijn…
Hoor je het jezelf zeggen…
Vaak is dit ook precies het probleem: kinderen willen wel maar ouders blijken vooral hun eigen ideeën leuk te vinden. Als dat dan niet kan omdat de hakken van de pubers in het zand gaan, dan maar niet… je kunt ze immers niet dwingen om een dag gezellig glimlachend met jou door de Biesbos te roeien.
‘Mijn wereld is groter geworden toen we onze kinderen zelf uitjes lieten verzinnen. Wat me nog het meest heeft verbaasd is het feit dat ze wel degelijk rekening met ons houden. Met wat we wel en wat we niet leuk vinden.
Voor de moeder was het wel even slikken, een hele dag naar het strand. ‘Ik hou écht niet van het strand maar voor mij was het een eyeopener om te zien hoe mijn zoon genoot van het vlieger met een Kite. Ik was ook onder de indruk van hoeveel hij wist over windrichtingen en – sterktes. Opeens zag ik een heel andere zoon. Veel verantwoordelijker en veel meer volwassen dan de zak hooi die elke middag op de bank hangt, voor de tv.
Voor de vader die, na maanden gezeur over een computergame, de uitdaging van zijn zoon aannam om eens sámen een spelletje te spelen ging er een wereld open! ‘Mijn zoon blijkt samen te kunnen werken met mensen van over de hele wereld, zijn Engels is een stuk beter dan het mijne toen ik zijn leeftijd was én ik was onder de indruk over het feit dat het tussen het spel door in de chat ook over heel serieuze zaken ging. Ik heb mijn kind op een totaal andere manier leren kennen, in dat uurtje.’
Juist door met elkaar dingen te beleven, leer je elkaar ook echt kennen. Wat dat betreft moeten we onze kinderen in elke fase van hun leven misschien eens bekijken als een nieuwe liefde die we graag willen leren kennen. Bij opgroeiende pubers is zoveel te ontdekken !
