Het is natuurlijk niet uit de lucht gegrepen, de cijfers die de vaak verborgen alcohol- en drugproblematiek zichtbaar maken; 32% van de jeugd geeft in een regionaal gehouden onderzoek aan ‘in de afgelopen 4 weken wel eens dronken te zijn geweest’. We hebben het dan over jongeren van 14 tot 16 jaar. Misschien ten overvloede, maar de eerste alcoholconsumptie wordt in Nederland nog steeds op 12 jaar genoten. Met de plaatselijke kroegen bijna om de hoek, kan ik uit ervaring zeggen dat ik niet verbaasd ben over dergelijke informatie. Gelukkig gaan deze cijfers over kinderen van andere ouders want je snapt dat mijn kinderen dit natuurlijk niet doen. Nou ja, die doen dat tot hun zestiende niet. Of misschien veiliger gesteld; die doen dat zéker voor hun 15de niet. Alcohol drinken.
Overmoed! Ook voor mij is de dag aangebroken dat ik door een collega-moeder wakker ben geschud uit mijn tot-hun-zestiende-alcoholvrij-droom.
Gelukkig maar; een moeder die zich het welzijn van mijn kind aantrekt en belt over een genoeglijk theekransje wat door drie gezworen kameraden is gehouden.
Op de vraag ‘wat wil je drinken’, antwoordde er één: doe maar een biertje. En alzo geschiedde.
Gewapend met theekopjes is het stel aan het feestvieren geslagen. Eén biertje verdeeld over drie kopjes. Zie ik u glimlachen?
Ik kan me zo voorstellen dat het al giechelend, je doet immers iets wat toch niet mag, naar binnen is gehesen. In gedachte hoor ik het porselein tikken als ze klinken en ‘proost!’ naar elkaar roepen.
Er wordt vast nóg harder gelachen om het ongemakkelijke gevoel minder te ervaren. Breeduit gaan de mannen zitten als het theekopje aan hun mond wordt gezet. Ik zie de vertrokken gezichten voor me als ze zich stoer door de eerste bittere slokjes heen werken en misschien stiekem denken dat die cola, waar ze ook voor hadden kunnen kiezen, tóch lekkerder is.
Ik zie het allemaal voor me terwijl ik weet dat me een serieus gesprek te wachten staat:
Bij ons veranderd er niets: tot 16 jaar blijft het alcoholvrij. In ieder geval in theorie.
