Nou ja … ‘dat was dat’ is niet helemaal waar.
Je wordt als ouders geacht de beker des afscheids helemaal leeg te drinken. Naast het afscheid blijk je ook in de prijzen te vallen om een oprotpremie ter beschikking te stellen. Want geld is er natuurlijk niet in die mate als er dromen en wensen zijn.
Nou ja … dat is dus óók niet helemaal waar. Er zijn veel dromen, weinig wensen en vooral eisen. Eisen over de inrichting van het starters stulpje, eisen over het keukenarsenaal en met vooruitziende blik ook de eis voor financiele ondersteuning.
Aan alles is gedacht.
Nou ja … aan alles? Het enige wat eigenlijk mist is een duidelijk plan hoe aan die fel begeerde starterswoning te komen. Want alle mooie dromen en pronte plannen ten spijt, blijkt daar nog wel wat werk voor verzet te moeten worden. Want waar haal je zo snel woonruimte vandaan? Graag op kruipafstand van kroegen, licht en ruim, gestoffeerd en zeer betaalbaar.
De dromen worden snel vervangen voor akelig realistische doelstellingen. Om woonruimte voor twee te vinden moet gezocht worden, moet je op pad. Zul je moeten laten weten dat je geïnteresseerd bent in alles wat maar een raam en deur bezit. Alles? Ja, alles!
En dan blijkt het dat het idee over woonruimte net niet helemaal realistisch is; met ruim blijken de heren ‘groot’ te bedoelen. En dat ‘groot’ blijkt zelfs opmerkelijk groot te zijn! Ruim wordt met een wijds begrip onderbouwd en licht en goedkoop blijken een samenvatting van nog meer van die puberale, onrealistische wensen.
Op dit moment breekt dus de dag aan dat je puber het huis uit wil. De eerste dag dat jij weet dat het nog wel even zal duren voor die wens werkelijkheid wordt.
Vanaf deze dag heb je een onwelwillende kostganger in huis die maar één ding wil: weg!
