Onze dochter is net gestart met een vervolgopleiding en weet heel zeker dat ze zich vergist heeft. Wij vinden dat ze, zelfs als ze gelijk heeft, toch dit jaar moet afronden en zich tijdens dit schooljaar kan oriënteren op een andere opleiding.
Zelf vertelt ze over al haar klasgenoten die nu al mogen stoppen van hun ouders en een tussenjaar (werken) gaan houden. Nu spreken wij de ouders ‘van al deze klasgenoten’ natuurlijk niet en we vragen ons af of dit nu wel of niet klopt. Wie herkent onze situatie en hoe hebben jullie dit nog opgelost?
Zelf een opvoedbreinbreker? Stel jouw vraag via opvoedvragen@marinavanderwal.nl of stuur een pb via Facebook. Vragen worden áltijd anoniem geplaatst!
Heeft iemand een tip voor deze ouders? En onthoud: wees positief en aardig voor elkaar! Er is al zurigheid genoeg in de wereld 😉
Reageren doe je onderaan deze pagina!
Mijn kinderen zijn nog lang niet in die fase, maar ook ik hoor steeds: ja maar zij mag wel…. (enz enz enz). In de meeste gevallen wil ik niet afgaan op wat andere ouders hun kinderen wel of niet toestaan. Zij bepalen niet wat er in ons gezin gebeurt. De casus is wat kort geschetst maar wat misschien helpt is haar te laten nadenken over de volgende dingen: waarom koos ze deze opleiding, waren haar verwachtingen realistisch, beantwoordt de opleiding aan de verwachting die is gewekt, hoe lang is ze al bezig, vindt ze het moeilijk(er dan gedacht), en voor de ouders; hoe oud is ze, is ze een doorzetter of haakt ze snel af, heeft ze voldoende zelfvertrouwen. Fouten maken is menselijk. Zowel voor ouders als voor kinderen. En leren gaat niet altijd volgens het/een boekje.
Ik heb ook geen kinderen in deze schoolfase, maar mijn echtgenoot is ook ooit wel eens van studie geswitcht en ik probeer me voor te stellen wat wijsheid zou zijn in deze situatie. Het lijkt me in ieder geval goed om niet over 1 nacht ijs te gaan. Ik denk echter dat het niet helemaal reëel is om te eisen dat dochterlief nog een heel jaar met tegenzin in deze opleiding blijft. Ik neem aan dat zij nog thuis woont, is zij al meerderjarig? Overhaast beslissen lijkt mij sowieso niet goed. Allereerst lijkt het me goed om erachter te proberen te komen wat de reden is van het willen stoppen. Is het omdat klasgenoten ook zijn gestopt, of is de studie te moeilijk? Of had ze er heel andere verwachtingen van? Wellicht is er nog een studiebegeleider of mentor op de school waar nog eens even mee overlegd kan worden? Misschien zijn de problemen waar ze tegenaan loopt best overkomelijk. Ook lijkt het me zeer wenselijk om ook de evt financiële consequenties eens even op een rijtje te zetten (studiebeurs, schoolgelden, kosten van reeds aangeschafte boeken…).
Op zich is gaan werken niet per se verkeerd, maar ik zou wel eisen dat ze wel eerst werk vindt voordat ze daadwerkelijk mag stoppen met school, zodat ze niet doelloos thuis hangt. En als ze verdient met het werk mag bijvoorbeeld ook best worden afgesproken dat ze wat kostgeld betaalt, of het verdiende geld opspaart als bijdrage in de nieuwe studie. Om te voorkomen dat ze bij een nieuwe opleiding wel goed kiest is het misschien ook best aan te raden om advies te vragen bij een studiekeuzeadviseur oid.
Ze komen op een leeftijd waarop ze steeds meer vrijheid willen, dat daar ook bepaalde verantwoordelijkheden bij horen moet ook geleerd worden. Aan de hand van de wat summiere vraagstelling is lastig in te schatten in hoeverre bij de dochter het verantwoordelijkheidsgevoel al ontwikkeld is en of zij voldoende inzicht heeft in haar eigen toekomstmogelijkheden.
Mijn dochter heeft afgelopen jaar haar opleiding afgebroken. Ze heeft echt geworsteld met het besluit. Wij hebben samen besloten dat ze een baan moest vinden voor een bepaalde datum en dan mocht stoppen. Bovendien kreeg ze extra huishoudelijke taken omdat ze toch geen huiswerk meer zou hebben. Vanaf 1 maart is ze gaan werken. Vond ze heerlijk maar had al snel door dat je toch echt een opleiding nodig hebt om verder te kunnen. Na de zomer is ze gestart met een nieuwe opleiding. Bijzonder gemotiveerd is ze nu. Zelf heb ik dit ook gedaan. En ook ik had snel door dat werken echt niet alles is. Kortom, voor mij en mijn dochter was dit het juiste besluit.