Het gekissebis over financiële onafhankelijkheid van vrouwen getuigt van weinig inzicht.
Het is weer zover; er komt een boek uit over de noodzaak van financiële onafhankelijkheid van vrouwen en de voor- en tegenstanders bestoken elkaar vanuit de eigen stellingen. Aanleiding deze keer is het boek van Ellen Drayer ‘verwende prinsesjes’. Rode draad: iedere vrouw moet financieel onafhankelijk zijn.
Op mijn beurt durf ik te stellen dat geen enkele vrouw (noch de fulltime werkende, noch de parttime werkende of de zogenaamde thuisblijfmoeder)gebaat is bij een gevecht waar (voornamelijk) vrouwen elkaar met eigen meningen om de oren slaan.
We zijn veel meer gebaat bij een open discussie die gaat over de wijze waarop vrouwen hun talenten kunnen ontwikkelen. Nog effectiever zou het zijn als voor- en tegenstanders de handen inéén slaan en we onze dochters actief opvoeden tot zelfstandige individuen die in staat zijn hun eigen keuzes te maken.
Want vrouwen (én mannen) die keuzes maken vanuit het willen ontwikkelen van talenten en mogelijkheden, maken keuzes vanuit het principe ‘verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven’.
Dat is de eerste stap naar financiële onafhankelijkheid. Tijd en energie in deze discussie steken is duurzamer dan het gevecht in de krabbenmand aan te gaan waarbij iedere krab die de rand van de mand lijkt te bereiken, door de rest naar beneden getrokken wordt.
